Vakantie Noorwegen 2007

Toen we de volgende morgen opstonden zagen we zowaar geen grijze sluier buiten maar konden we zo hier en daar wat blauwe lucht ontwaren. Omdat de dag er zo hoopval uitzag besloten we om deze dag de Geirangerfjord te bezoeken, volgens de boekjes de mooiste fjord van Noorwegen. Om 9:15 zijn we vertrokken richting Magerholm om daar de ferry over de Storfjord naar Ørsneset te nemen. Eénmaal op de ferry begonnen alle wolken rond de bergen weg te trekken en beloofde het echt een stralende dag te worden. Via Stranda zijn we naar Hellesylt gereden vanwaar de ferry over de Geirangerfjord naar Geiranger vertrekt. Voor we in Hellesylt waren zijn we nog gestopt bij een uitzichtpunt vanwaar een eerste blik kan worden geworpen op de Geirangerfjord. In Hellesylt moesten we nog ruim een uur wachten voor de ferry vertrok. Die tijd hebben we gebruikt om wat te eten en te drinken. Even na het middaguur kwam de ferry binnen en even later konden we aan boord rijden. Iets over half één vertrokken we voor de ruim een uur durende cruise van 20 km over de fjord naar Geiranger. We zaten op het bovendek en genoten van het uitzicht en het onvoorstelbaar warme weer. De boot werd omringd door meeuwen terwijl de ene na andere waterval aan ons voorbijschoof. Rond kwart voor twee reden we van de boot af in Geiranger en nadat we de auto hadden geparkeerd zijn we in een restaurantje wat gaan eten voordat we een korte wandeling door het dorpje gingen maken. In dit over toeristische plaatsje loop je van de ene souvenirwinkel naar de andere. Veel meer dan dat plus diverse hotels en restaurants zijn er niet in Geiranger. In Geiranger hadden we ook de hoogste temperatuur van deze vakantie tot nu toe, het kwik liep op tot tegen de 30 graden. Boven de 20 graden hadden we zelfs nog niet meegemaakt deze vakantie en dan ineens dit! Om een uur of drie zijn we weer vertrokken naar een uitzichtpunt ver boven Geiranger. Nadat we van het uitzicht hadden genoten zijn we weer terug gereden naar Geiranger om vervolgens aan de andere kant van het dorp weer omhoog te gaan naar het volgende uitzichtpunt. Hier was een klein watervalletje waar de zon in scheen en er zodoende een kleine regenboog in zichtbaar was. Ciska is nog op zoek gegaan naar de pot met goud, ze heeft hem helaas niet gevonden. Na ook hier weer de nodige foto's te hebben gemaakt hebben we onze weg weer vervolgd naar de ferry die ons over de Norddalsfjord van Eidsdalen naar Linge vervoerde. Deze overtocht was trouwens gratis, toen Hilleke wilde betalen toen we de boot afreden kreeg ze haar geld weer terug (dit is niet normaal, je moet er normaal gewoon voor betalen). Van Linge zijn we naar de Trollstigen (Trollenpad) gereden, het beroemdste stukje weg van Noorwegen. Het is een weg waarbij je met 11 haarspeldbochten in bijna 7 km van een hoogte van bijna 700 meter afdaalt naar zo'n 200 meter. Voordat we aan deze afdaling begonnen hebben we eerst wat gedronken en bij het uitzichtpunt wat foto's van de weg gemaakt. In bijna 12 minuten hebben we de afdaling gedaan waarbij we een enkele stilstaande tegenligger zagen die met een oververhitte motor langs de kant van de weg stond. In Andalsnes hebben we vervolgens wat gegeten voordat we de laatste anderhalf uur terug reden naar Sulesund.

Toen we zondag met de rondvaartboot vanuit Ålesund aan het varen waren, was één van de twee stops bij het Sunnmøre openluchtmuseum. Dat zag er wel leuk uit en omdat we in een folder gelezen hadden dat er in de zomermaanden op woensdagen voor kinderen allerlei activiteiten worden georganiseerd hebben we op woensdag 8 augustus een bezoek aan dit museum gebracht. Het gaat pas om elf uur open en het is maar een klein stukje rijden vanaf ons huisje dus pas om kwart voor elf zijn we vertrokken en na ongeveer een half uur rijden waren we bij het museum. Er is een deel binnen en buiten staan diverse oude houten gebouwen uit deze streek waaronder een aantal huizen, boerderijen, pakhuizen, een kerk en een school. Er is ook veel aandacht voor de visserij en scheepvaart door de nabijheid van de zee. We hebben ook nog een boottocht van ongeveer een uur gemaakt met een replica van een Noors vikingschip waarvan het origineel bij Roskilde in Denemarken is gevonden. Deze replica is echter wel met een motor uitgerust en helaas gebruikten we dus niet het zeil. Onderweg mochten de kinderen aan boord aan het roer staan, ook Ciska heeft een tijdje de boot bestuurd. Eén van de activiteiten die voor kinderen was georganiseerd was onder andere hout snijden. Ciska heeft daar ook nog een stuk hout gesneden, ze wil hier thuis een lepel van gaan maken. Nadat ze daarmee klaar was hebben we een rondje langs een deel van de oude gebouwen gemaakt, sommige waren open en kon je ook van binnen bekijken. Na nog wat te hebben gedronken hebben we de oude boten in het botenhuis bekeken voordat we weer weg gingen. Voordat we terug gingen naar Sulesund zijn we nog naar Ålesund gereden om daar op zoek te gaan een internet mogelijkheid. Deze hebben we gevonden in de Tourist Info. Onderweg terug naar huis begon het dan toch te regenen, voor het eerst deze week. Dat bleef het ook tot in de avond toen.

Donderdag zijn we naar het noorden gegaan. Met de ferry zijn we van Vestnes naar Molde overgestoken. Volgens de boekjes was Molde zelf niet zo boeiend dus zijn we direct doorgereden naar het vissersplaatsje Bud wat volgens de diverse boekjes wel een leuk plaatsje moest zijn. Eenmaal in Bud aangekomen zijn we eerste naar de Tourist Info gereden, daar was verder weinig te zien, maar direct naast de Tourist Info is een ondergronds fort Ergan dat in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers is gebouwd. Het is een waar doolhof van gangen, tunnels en ruimten onder de grond. In diverse ruimtes zijn tentoonstellingen ingericht waarbij het alleen jammer is dat alle bijschriften enkel in het Noors zijn. De bouw van het fort begon in 1941 en was gereed in april 1943. Het fort maakte deel uit van Hitlers 'Atlantik Wall'. Van mei tot november 1945 werd het fort ontruimd, de wapens werden in zee gedumpt en de barakken en inrichting werden verkocht. We hebben vrij lang door en over het fort gestruind alvorens we van Bud op weg gingen naar de volgende bestemming, de Atlanterhavsveien.

Vanaf Bud gaat de weg naar de Atlanterhavsveien langs de Hustadvika. Dit is een berucht stuk kust vanwege de vele kleine rotsachtige eilandjes waardoor er lastig te varen is. De Atlanterhavsveien is een ruim 8 km lange weg met daarin 8 bruggen. De grootste hiervan is de Storseisundet brug. De constructie is begonnen in 1983 en op 7 juli 1989 is de weg geopend. Op een aantal van de kleinere bruggen staan veel mensen te vissen, oppassen dus dat je hier geen vis tegen de voorruit krijgt, er staan ook borden om je voor de vissers te waarschuwen. Vervolgens wilden we nog naar Kristiansund, maar dat bleek ivm nog een ferry te laat te gaan worden en die plaats hebben we maar gelaten voor wat hij is en we hebben een rondje over het eiland Averøya gereden en het staafkerkje van Kvernes bezocht. Dit is de nieuwste staafkerk van Noorwegen die in ongeveer 1300 is gebouwd. Het kerkje heeft een schitterend interieur met onder andere het model van een zeilschip aan het plafond. Na het bezoek aan dit kerkje hebben we ons rondje over het eiland verder vervolgd en opnieuw via de Atlanterhavsveien terug naar Molde en met de ferry terug naar Vestnes. Deze overtocht duurt ruim een half uur verder beschikt de ferry over een restaurant en hebben we de tijd aan boord nuttig besteed door daar te gaan eten.